Le verbe – فعل

Objectif
موخه
• d’identifier le verbe dans la phrase ;
په جمله کې د فعل ښودنه (په ګوته کوونه)
• de savoir à quelle catégorie il appartient ;
په دې پوهېدنه چې له کومې وېشنیزې یا کټګورۍ سره اړیکه لري
Les propriétés du verbe
د فعل ځانګړنې یا خواص
• Le verbe est un mot qui se conjugue à partir d’une personne (je, tu, nous, …), d’un nombre (singulier ou pluriel), d’un mode (indicatif, impératif, subjonctif, …), d’un temps (présent, imparfait, …) et d’une voix (active ou passive).
فعل یوه کلیمه ده چې له یو کس سره نحوه کیږي (زه، ته، هغه،…)، یو تعداد سره نحوه کیږي (مفرد یا جمع)، په یو حالت کې نحوه کیږي (ښودونکی، امریه، شرطي وجه،…)، په یوه حالت کې نحوه کیږي (حال، تېره نا بشپړ شوې زمانه،…)، په یوه اواز کې نحوه کیږي (فعال او غېرې فعال).
locution verbale : quand le verbe fait un tout avec un mot ou un groupe de mots.
هغه فعل چې یوه جمله جوړوي، دا جمله خپله فعل جوړوي او یا نور ځانګړي الفاظ ورسره کارېدلي وي لکه
Avoir l’air malade, avoir besoin, prendre garde, …
رنځور ښکارېدل، اړتیا لرل، پام کول
• Le verbe est indispensable au groupe verbal. Sans lui, il n’a pas de sens.
په فعل لرونکي ګروپ کې فعل اړین ده، پرته له فعله مانا نلري
• Le verbe peut avoir un complément obligatoire ou facultatif.
فعل کولای شي یوه اضافي یا اجباري بشپړونکې ولري
Obligatoire signifie : sans lequel celui-ci n’aurait pas de sens.
اجباري په دې مانا چې پرته له دې بشپړونکې فعل مانا نلري
Facultatif signifie que la phrase a du sens sans celui-ci.
اضافي بشپړونکې په دې مانا چې جمله پرته له دې هم مانا لري
Complément obligatoire
اجباري بشپړونکې
Cette revue médicale traite du cancer.
دا طبي مجله له سرطان سره سر او کار لري
Réduite à « Cette revue médicale traite. », la phrase n’a pas de sens.
تر لرې شوې (کمه شوې) « دا طبي مجله سر او کار لري»، جمله مانا نلري.
Complément facultatif
اضافي بشپړونکې
Jean mange une pomme.
جان یوه مڼه خوري
Réduite à « Jean mange », la phrase a du sens.
تر لرې شوې (کمه شوې) « جان خوراک کوي»، جمله مانا لري.
Les catégories de verbes
د فعلونو کټګورۍ 
Le verbe copule et les verbes analogues.
جوړه او ورته فعلونه
Ils sont le lien entre le sujet et l’attribut du sujet. Ils décrivent le plus souvent un état.
دا فعلونه د فاعل او د فاعل سره د کارېدلي صفت تر منځ نښلونکي فعلونه دي. ډېر وخت یو حال یا وضعېت تشرېح کوي
– Les personnes sont joyeuses.
خلک خوښ دي
– Les personnes (paraissent,
semblent, …) joyeuses.
خلک خوښ (ښکاري، ته ورته دي،…).
Les verbes auxiliaires.
کمکي فعلونه
« Être » et « avoir » servent à conjuguer d’autres verbes et forment avec eux les temps composés.
د être او avoir فعلونه د نورو فعلونو د نحوه کولو لپاره کاریږي او له هغو فعلونو سره ترکیب شوې زمانې جوړوي.
– Pierre a mangé des pommes.
پییر مڼې خوړلي
– Pierre n’est pas équipé pour s’en débarrasser.
پییر مجهز نده چې له شره یې ځان خلاص کړي
Les verbes semi-auxiliaires.
نیم کمکي فعلونه
Ils permettent de donner de la nuance à une phrase (avec un infinitif ou un gérondif ).
دا فعلونه اجازه ورکوي چې جملې ته ظرافت ورکړل شي (د مصدر او یا د فعل د اسم یا مصدري په ذریعه)
– Pierre vient de partir.
پییر له تګ نه راورسېد
– Anna pouvait étudier à l’université.
انا کولای شو پوهنتون کې درس ووایي
– Anna allait devenir docteur en médecine.
انا ولاړه په طب پوهنځي کې ډاکټره شوه
Les verbes impersonnels.
غېرې شخصي فعلونه
Ce sont les verbes qui ne se conjuguent qu’avec le « il » impersonnel, par opposition aux verbes personnels qui se conjuguent à toutes les personnes.
دا فعلونه یوازې له “غېرې شخصي هغه” سره نحوه کیږي برعکس د هغه فعلونو چې له ټولو کسانو سره نحوه کیږي.
– Il fait froid.
ساړه دي
– Il existe une autre explication.
یوه بله تشرېح هم موجوده ده
– Il pleut.
باران وریږي
Les verbes pronominaux.
ضمیر لرونکی فعل
Ils se conjuguent avec un pronom de même nombre et même personne que le sujet (me, te, se, nous, vous). Ils sont, à l’infinitif, précédés de « se ».
دا فعل له یو ضمیر سره نحوه کیږي چې د ضمیر شمېر او کس له فاعل سره برابر وي (me, te, se, nous, vous)، په مصدر کې له فعل نه مخکې (se) ورسره وي.
– Les enfants se lavent.
کوچنیان ځان مینزي
– Elle se contente de sa pauvre soupe.
هغه په خپل غریب سوپ باندې راضي ده
– Nous nous reverrons un jour.
یوه ورځ به بیا سره ووینو
Les verbes transitifs.
انتقالي فعلونه
Ce sont des verbes qui admettent un complément du verbe.
دا هغه فعلونه دي چې د فعل بشپړونکې مني 
– Elle rêve de Pierre.
هغه د پییر خوب ویني
– J’étudie le néerlandais
زه نیدرلندي وایم
Les verbes intransitifs.
غېرې انتقالي فعلونه
Ce sont ceux qui n’admettent pas de complément du verbe.
هغه فعلونه دي چې د فعل بشپړونکې نه مني
– Les bébés dorment.
کوچنیان ویده دي
– Le taureau beugle.
غوایی رمباړې وهي

Comments

So empty here ... leave a comment!

ځواب دلته پرېږدئ

ستاسو برېښناليک به نه خپريږي. غوښتى ځایونه په نښه شوي *

Sidebar



Share
Hide Buttons